Recensie: La Folie

Soms is een restaurant gewoon klaar om door te stomen. Soms krijgt een restaurant het klaar om zich te ontworstelen aan het keurslijf waar het zichzelf in gedwongen heeft. Maar, dat is lastig. Het vereist het uiterste van zowel de witte- als de zwarte brigade en het lukt dus ook maar heel soms. La Folie is een behoorlijk eind op weg. Begonnen als middle-of-the-road 'Franse bistro', zeg maar midden van de route de soleil dan. Maar ook niet meer dan dat. Zeker goede prijzen maar het totaal was met de Franse slag zeg maar.

Dat is nu dus anders. Verzorgd. Zelfs meer dan dat. Ooit een amuse na je hoofdgerecht gehad omdat je nog een lekkere slok wijn in je glas had? Wel bij La Folie dus. En geen blokje goudse maar een fijne gerijpte Franse van de plank. Ooit een fijne dulce gehad bij je dessert 'omdat de sommelier je dat van harte aan kan bevelen en je het dus moet proeven?' Bij La Folie gebeurde het. Verzorgingsgraad 3 punten omhoog gegaan naar een 9. Eten 2 punten gestegen naar een 8 en het totaal meer dan goed in balans met de prijs zou ik zeggen.

Restaurant La Folie Zaltbommel
Locatie:
Gamerschestraat 45
5301 AR
Zaltbommel
Tel: 0418 684626

Dagelijks geopend vanaf 17:30
Keuken open tot 21:30

www.restaurantlafolie.nl

Recensie: Bouillon

Nee niet het zoveelste recept over een dubbelgetrokken runderbouillon. Maar een recensie over een blad dat al een tijdje bestaat maar niet wil doorbreken. Bouillon (www.bouillonmagazine.nl) Het blad wil de link leggen tussen cultuur en culinair.

De redacteur van Bouillon beschrijft het zelf als volgt:
Eten en drinken zijn de basis, de bouillon van het leven. Eten is leven, eten is plezier, is sociaal bindmiddel. Als vakjournalist kom ik vaak in restaurants, om te praten met de mensen uit de keuken en de bediening. Het leukst is misschien nog wel het observeren. Niks zeggen, niet in de weg staan en zoveel mogelijk het werk en de motieven proberen te begrijpen. Of op pad gaan met koks en sommeliers, naar hun dagelijkse leveranciers van vis, vlees en groenten en hun 'eigen' adresjes voor wijn, wild en sigaren. Ik snuffel verder rond op beurzen en proeverijen, ga naar wijnboeren en proef van kersverse truffels of bloedworst die nog warm is. Ook ga ik kijken hoe ze nieuwe koks en obers opleiden, op hotelscholen en bij particuliere initiatieven. Al met al een fascinerende wereld, boordevol verhalen.

Maar die wereld houdt niet op bij de gastronomie. Overal lopen mensen rond die hun eigen kijk hebben op eten. Die weten welke centrale rol het eten in hun leven speelt. Veel mensen hebben angst voor eten want je kunt er dik van worden. Maar kijk eens naar die prachtige foto op de cover! Vrouwen met wulpse lichamen, die genieten van eten. Dik of dun, het maakt niet uit. Eten is een genoegen, de basis van het leven. Dag in dag uit.

En dat is precies wat Bouillon gaat brengen. Verhalen over het dagelijks eten en drinken, maar dan altijd in een bredere culturele setting. Het is leuk om daar over te lezen. Beetje plaatjes kijken, je even terugtrekken in een luie stoel en je laven aan de warmte van de eetverhalen. Lekker glas wijn erbij en het gemoed loopt vanzelf vol. WJ

Ik heb het blad dus zorvuldig doorgespit en ondanks dat er een licht zurige geitenwollensokken wasem omheen zit kan ik je dit blad van harte aanbevelen. Inhoudelijk is het erg goed, vormgeving is wat droog, zwartwit en weinig gevisualiseerd.

Recept: Salade au chevre chaud

Met geitenkaas is het als volgt: Je vindt het verrukkuluk of je walgt van de stalsmaak. Voor Yvonne en alle andere liefhebbers met mij, hier een bespiegeling over de salade met geitenkaas.

Er zijn namelijk veel verschillende soorten geitenkaas en je moet even weten welke lekker is op dat jonge groene blaadje. Er zijn eenpersoonskaasjes zoals Perardons en Picodons die bij ons slecht te krijgen zijn, maar die wel lekker zijn voor bij de salade. Ik heb ze wel eens via internet proberen te bestellen (Ebay of een Engelse internetwinkel) en het kan wel maar heeft nadelen. Zowel het vervoer is niet ideaal want het wordt meestal met een soort koelelement vervoerd, alsook de prijs die je voor het vervoer betaalt: tussen de 10 en 20 euro. Dat wordt kaasjes kopen voor de hele familie wil je die vervoerskosten er een beetje uit hebben. Je kunt ook een doorgesneden Crottin de Chavignol gebruiken. Heb je die niet bij de hand dan kun je nog altijd de Buche de Chevre gebruiken, maar aangezien in dat geval de omhullende korst ontbreekt, kun je de kaas beter op getoaste sneden stokbrood leggen voordat hij de oven ingaat.

In alle gevallen kun je je oven het beste opstoken naar een graad of 200. Leg de geitenkaasjes in een ovenschaal op een stukje bakpapier van de HEMA. De kaasjes kunnen bovenop iets bruin worden maar in principe zijn ze goed als ze zacht worden. Meng de sla met de vinaigrette, haal de kaasjes uit de oven en serveer op de sla of ernaast.

Deze salade is eigenlijk pas af als je er wat vette Amerikaanse walnoten aan toevoegd en wat honing. Let bij de honing wel op dat je 100% zuivere bijenhoning gebruikt want die branche is ook hard bezig zichzelf om zeep te helpen door glucosestroop toe te voegen aan haar heerlijke natuurproduct. Boycotten die leverancier die dat in zijn hoofd haalt. Ook kun je vinaigrette met notenolie aanmaken en wat gebakken spekjes erover heen gooien. Opdienen met een lekker glas niet te droge witte wijn. Een cabernet sauvignon of zelfs een Elzasser kan prima. (Wanneer komen die asperges ook al weer?)

Dit recept is overgenomen uit "Heimwee naar La Douce France" van Onno Kleyn.

Recept: Salade Auvergnate

Eigenlijk zijn alle salades die vlees of vis bevatten recente uitvindingen. Een oude boer uit de Auvergne zal zich verbaasd over zijn bol krabben als hij hoort dat dit gerecht uit zijn streek komt. Maar ach...

Ingredienten:
1 krop krulandijvie
2 koude gekookte aardappelen
2 dikke plakken (3mm) rauwe, gerookte ham
150 gram blue d' Auvergne
Vinaigrette

Bereiding:
Snijd de aardappelen in blokjes en de ham in kleine stukjes. Verkruimel de kaas. Was en droog de sla, serveer hem op de borden en dresseer en de andere ingredienten op.

Het is nog geen voorjaar, maar het staat er wel aan te komen aan de vogels te horen. Volgens mij wacht ik op de eerste dag sterke zon en serveer ik een licht gekoelde rode beaujolais bij deze salade. Beetje stokbrood. Is het al april?

Dit recept is overgenomen uit " Heimwee naar La Douce France" van Onno Kleyn

Recensie: Heimwee naar La Douce France

Een nieuw boekje over eten in Frankrijk. Het zoveelste boekje. Een goedkoop, klein boekje. Tenminste, dat dacht ik. Totdat ik het doorbladerde en van bladeren verviel in lezen en van dat lezen van schrik de tijd vergat zodat de vriendelijke verkoopster in de boekhandel mij er op moest attenderen dat ze nu toch echt moesten gaan sluiten. Aangezien ik nog geen afscheid wilde nemen van mijn Frankrijkgevoel heb ik het gekocht.

Een nieuw boekje over eten in Frankrijk. Boordevol tips en recepten. Authentiek en snel geschreven. Mooi en nog goed koop ook!

Met fijne recepten en belevenissen. Niet alleen de moeilijke recepten maar vooral met veel recepten die je eigenlijk alleen tegenkomst in van die fijne Franse eethuisjes op vakantie waarvan ik me vaak afvraag: " Hoe maken ze het toch?" Daarop heb ik nu het antwoord gevonden. Over gevogelte, salades, vinaigrette, maar ook vlees, soupes en chevres. Het staat er allemaal in. Ik zal deze week wat receptjes uit het boek publiceren. Heerlijk. Voordat je het weet zit je met je hoofd in de Franse zon.

Kortom: Een kookboek om bij weg te mijmeren.

Heimwee naar La Douce France
Van Onno Kleyn